درآمیختگی مربوط به آینده، بیمار بر این باور است که فکر کردن درباره یک فکر باعث وقوع رویداد بد در اینده خواهد شد (برای مثال، «اگر فکر کنم که حادثهای رخ خواهد داد، باعث می شود که ان حادثه رخ دهد»). درآمیختگی مربوط به گذشته، فرد بر این باور است که وقوع یک فکر به معنی آن است که حتماً رویدادی در گذشته رخ داده است (برای مثال، «اگر فکر می کنم که مرتکب قتلی شدهام، پیکسل احتمالأ مرتکب آن شدہ ام», «اگر فکر می کنم که کف آشپزخانه آلوده به میکروب است، پسر باید آلوده شده باشد»).
آمیختگی فکر - رویداد مربوط به آینده را می توان از طریق آزمایش های رفتاری به چالش کشید. هنگامی که تهدید مربوط به آینده است، میتوان افکار مزاحم را دستکاری کرد و هرگونه پیامد متعاقب آن را مشاهده نمود. بااینحال، این کار فقط زمانی قابل اجرا است که سیر زمانی وقوع رویداد فاجعهبار، در یک دوره زمانی قابل آزمون مانند ۱ یا ۲ هفته باشد. هنگامی که بیماران بر این باورند که رویداد منفی می تواند در هرزمانی در آیندهی دور اتفاق بیفتد، این حالت ممکن است یک راهبرد اجتنابی باشد.
درمانگر باید با بررسی شواهد حمایت کننده این باور که رویداد فاجعه بار ممکن است با تاخیر رخ دهد نه فوری، با این راهبرد اجتنابی مقابله کند و بعد به اجرای آزمایش بپردازد. یک راهبرد، دستکاری محتوای فکر به گونه ای است که به طور مستقیم به رویدادی که طی چند روز بعد یا در روز برنامه ریزی شدهی معینی رخ میدهد، مربوط باشد (برای مثال، برنامه های شما برای این شنبه چیست؟) اجازه دهید ببینیم آیا میتوانیم دربارهی وقوع حادثه برای همسرتان در آن روز فکر کنیم.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی درباره آمیختگی فکر – رویداد:
| بررسی اثربخشی آموزش مقابله بر آمیختگی فکر – رویداد زنان متاهل |