خواندن، نمایش، همآوایی و تماشای فیلم های برگزیده، در عین حال که برای کودکان لذت بخش و سرورانگیزند و دایره ی تجاربشان را گسترش میدهند، اما کافی نیستند، بلکه کودک از راه بازی، ارزش ها و توانایی های خود را در می یابد و آنها را کشف میکند. بازی، در داشتن مفهوم روشنی از خویشتن، کودک رایاری میدهد. خلاصه آن که منبع عمده ی یادگیری های کودک، بازی است. ه) ارزش درمانی کودک در زندگی روزانه آن است که خود را از نگرانی هایی که فشار محیط در او ایجاد می کند، رها سازد. بازی بهترین وسیلهای است که او را در رسیدن به این هدف کمک می کند. کودک می تواند امیال و احتیاجات سرکوب شده ی ("رضا نشده) خود را از راه بازی های گوناگون برآورده کند.
همچنین بازی او را قادر میسازد که نقشه هایی برای حل مسائل خود طرح کند و این نیز اهمیت بیشتری در زندگی شخصی او دارد. کودکی که از خودشیرینی خواهرش نزد مادر ناراحت شده و دچار افسردگی و انزوا گردیده است، با نیم ساعت بازی با پسر همسایه، همه چیز را فراموشی خواهد کرد. اما اگر پس از این افسردگی، بدون بازی در منزلی بماند و این حادثه را در خیال خود هر چه بیشتر پرورش دهد، دچار مشکلات بیشتری خواهد شد و به تدریج، به مشکلات اخلاقی دیگری از قبیل: حسادت و اعمال تلافی جویانه مبتلا خواهد شد.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی :
| بررسی اثربخشی بازی درمانی بر خودپنداره کودکان |