حق به شهر تهران 1 تفاوتهای جنسیتی در عوامل موثر بر اختصاصدهی شهر به خود 6 سرزندگی شهری 6 امنیت 6 ارتباطات شهری 9 تفریح در شهر 11 کنترل و مالکیت فضا 13 سهم فیزیکی 14 تفاوتهای جنسیتی در عوامل موثر بر مشارکت شهری 16 سازماندهی شهری 16 تصمیم گیری 18 یافته های مشاهدهای شهر تهران 20 شهر مردانه و سازوکارهای زنانه مدیریت فضایی 20 منابع فارسی 31 منابع غیرفارسی 41
امنیت در شهر دغدغه ی مشترکی بین زنان و مردان است. اگرچه آمارهای شهری نشان می دهد كه مردان شهری 64 درصد بیش از میانگین مردان حومه نشین و مردان روستایی، و 47 درصد بیش از زنان قربانی خشونت شده اند (گوتدینر و باد، 1390: 287 )، احساس امنیت مردان در فضاهای شهری بیش از زنان است. این كه چرا نسبت عاملان و قربانیان خشونت در مردان بیش از زنان است در ادبیات جرم شناسی تحلیل های متفاوتی دارد ولی واقعیتی كه وجود دارد این است كه مساله ی جرایم جنسی در كنار آمار بالای خشونت های مردانه، مورد بررسی های كمتری قرار گرفته است. یکی از مصاحبه شوندگان که امنیت را مشکل بسیاری از کلان شهرهای جهان می داند، در مورد امنیت در تهران می گوید: «فکر نمی کنم هیچ کجای تهران کاملا امن باشد. حتا منزل شخصی خود آدم» (مرد، 36 ساله، ساکن منطقه ی 2).
برخی دیگر از مصاحبه شوندگان، مانند دو نمونه ی زیر به ماهیت طبقاتی و منطقه ای امنیت در شهر تهران اشاره می کنند: «خیلی امن نیست خیلی هم ناامن نیست. بستگی دارد. بعضی جاهایش بهتر از جاهای دیگر است» (زن، 52 ساله، منطقه ی 8). «یکی از فامیل های ما در یکی از این محله های خوب تهران زندگی می کند. این ها سر کوچه شان همیشه نگهبان هست. قشنگ سر کوچه کشیک می دهد. مانع هم گذاشت اند هر که را بخواهند راه می دهند.» (زن، 42، ساکن منطقه ی 12). با وجود این که مردان نیز امنیت در شهر تهران را در سطح بالایی ارزیابی نکرده اند، ماهیت مساله ی امنیت در میان زنان و مردان متفاوت است. مردان عدم امنیت را به عنوان یک مساله ی اجتماعی در سطح کلان می بینند که قربانیان آن تصادفی انتخاب می شوند، در حالی که برای زنان، مساله ی امنیت یک معضل برگرفته از تجربیات زیسته و زندگی روزمره است که به شکلی هر روزه با آن درگیرند. معضلی که ماهیتی اساسا جنسیتی دارد. احساس ناامنی جنسی و ترس از تعرض جنسی در ادبیات جهانی مورد بحث قرار گرفته است (وار ، 1985).
مصاحبه شوندگان زیر به جنبه جنسیتی امنیت در شهر اشاره می کنند: «مزاحمت، اذیت و آزار، تهدید، همه برای من پیش آمده. مزاحمت خیابانی که اصلا عادی است» (زن، 24 ساله، ساکن منطقه ی 4). «مردها فکر کنم امنیت بیشتری نسبت به زن ها دارند. زن ها به اندازه ی مردها با خیال راحت بیرون نمی روند» (زن، 42 ساله، منطقه ی 12). «برای دختران هم سن و سال من [امن] نیست» (زن، 21، ساکن منطقه ی 14). مزاحمت خیابانی بخش جدایی ناپذیر تجربه ی روزمره ی زنانه از شهر است. تجربه ای که بسیاری از ابعاد نظری خشونت مانند خشونت روانی، جسمانی و جنسی را یک جا در بر می گیرد.
روایت زنان قربانی از رخدادهای خیابانی حاکی از آن است که قربانیان علاوه بر تجربه های روانی استرس و احساس حقارت ناشی از مزاحمت، فعالیت های اجتماعی خود را نیز به دلیل ترس از وقوع مجدد چنین رخدادهایی محدود می کنند (رهبری، 1393). چهار عامل مهم در نگرش و ادراك زنان از امنیت شهری موثر شمرده شده است: ویژگی-های فضای شهری از جمله روشنایی و اشکال شهری، میانجی های انسانی مانند حضور شهروندان دیگر در فضاها، حافظه ی جمعی از شهر و چندپارگی زمانی به معنای تقسیم بندی های زمانی و ریتم فعالیت های شهری (رهبری، 1391).
موارد استفاده : منبع آموزشی و پژوهشی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه تحقیق جدید: دارد
نظریه های دانشمندان: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 52 صفحه
کد فایل 43 ma
دانلود فایل اصلی و کامل بلافاصله بعد از پرداخت ...
