در نوع نمونه گیری طبقه ای، از ترکیب طبقه بندی و خوشه بندی می توان به نمونه کارآمدی رسید، به ویژه هنگامی که طبقه بندی یا خوشه بندی مبتنی بر ویژگی های جغرافیایی باشد که نمونه گیری منطقه ای یا نمونه گیری خوشه ای جغرافیایی نامیده می شود.
در این نوع نمونه گیری، هر منطقه یک خوشه در نظر گرفته می شود.
نمونه گیری منطقه ای، پیچیدگی تهیه فهرست نمونه گیری را کاهش می دهد و امکانی را فراهم می نماید که خوشه بندی افراد مورد پژوهش، به گونه ای صورت گیرد که به صورت خوشه و دسته در آیند.
نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم، زمانی استفاده می شود که خوشه های تشکیل شده از نظر حجم نابرابر باشد.
در نتیجه، احتمال انتخاب هر خوشه بسته به حجم خوشه فرق می کند که در آن به خوشه های بزرگتر احتمال بیشتر و به خوشه های کوچکتر احتمال کمتری برای انتخاب شدن داده می شود.
در مجموع، خوشه ها بر اساس اندازه طبقه بندی و به تناسب به آنها سهمیه ای اختصاص داده و انتخاب می شوند.