این اصل با پیشرفتهای راهبردی عمومی در دوران کودکی و آموزش ابتدایی، در یک ردیف هستند تا تضمین کند که والدین نقش، رای و عقیده تأثیرگذار بهتر و آشکارتری در تمهیدات آموزشی فرزندانشان دارند. به هر حال، همچنین، باید اذعان کرد که والدین کودکان دارای نیازهای آموزشی ویژه، ممکن است به دلیل فشارها و استرس هایی در رابطه با آنچه می تواند یک سیستم نیازهای آموزشی ویژه پیچیده و مقرراتی باشد، نیاز خاصی برای پشتیبانی داشته باشند. علاوه بر این، بعضی از والدین دارای کودکانی با نیازهای آموزشی ویژه ، ممکن است فاقد منابع شخصی و اجتماعی برای مذاکره و گفتگو درباره این سیستمها باشند و در واقع " گفته آنها " را درک نکنند. اصطلاحات، واژگان و زبان نامفهوم ، در رابطه با نیازهای آموزشی ویژه، ممکن است برای ان هایی که ان را به طور مرتب به کار نمی برند، غیرقابل درک و فهم باشد و برای بعضی از والدین، جلب کردن توجه کارشناسانی برای گسترهای از خدمات می تواند مشکل باشد، به خصوص اگر آنها قبلاً تجارب نامطلوبی از چنین کارشناسانی داشته باشند. برای والدین بسیاری، مشکلات بیش از حد، صرفاً پشتیبانی از نیازهای آموزشی فرزندانشان است، شناخت آنچه آنها برای کمک می توانند انجام دهند و دستیابی به بهترین پشتیبانی، اضافه بر استرس های روزانه والدین یک کودک دارای مشکلات اجتماعی، عاطفی و رفتاری یا دارای نیازهای آموزشی ویژه، می تواند بیش از اندازه باشد.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی :
مقایسه استرس و خودکارآمدی والدینی والدین کودکان دارای نیازهای آموزشی ویژه