به هر حال، در حالی که سایر کودکان دارای مشکلات یادگیری، در رابطه با اختلالات خاص ، نسبت به مشکلاتی که کارشناسان در پشتیبانی و کمک به آن ها مواجه هستند، عادی تلقی میشوند.
این امر به عنوان یک درگیری و کشمکش عمده و مهم، در اجرای راهبردهایی که کودکان دارای مشکلات اجتماعی، عاطفی و رفتاری را مورد پشتیبانی قرار می دهد، باقی مانده و ادامه دارد، بدون اینکه تقصیرها را به گردن آنها بیندازند و بپذیرند که رفتار بد و نامطلوب آن ها، هم آگاهانه زیان بخش بوده و هم، در محدوده قدرت آن ها، کنترل و اداره می شود.
یکی از دلایل برای این مسئله ممکن است این باشد، در حالی که ناتوانی های بسیاری علل دقیق تر یا ژنتیکی دارند؛ رشد مشکلات اجتماعی، عاطفی مادری و خلق و خوی خود کودک، میتواند به عوامل رشد مشکلات اجتماعی، عاطفی و رفتاری کمک کند.