در این روش نمونه گیری منطقه مورد نظر (کشور، استان، شهر یا محله و...) به واحدهای کوچک تر تقسیم و واحدهای مورد نیاز از بین این نواحی به طور تصادفی انتخاب می گردند.
در این روش به جای فهرست نام ها از نقشه جغرافیایی استفاده می شود.
مانند اینکه اگر پژوهشگر در صدد آن باشد که شرایط زندگی در یک شهر را بررسی کند، در صورتی که فهرست کامل واحدهای مسکونی در اختیار نباشد، از واحدهای مسکونی نمونه گیری می شود تا نمونه های مورد نظر را انتخاب نماید.
به عبارتی، شهر به بلوک هایی تقسیم و شماره گذاری و بعد با روش تصادفی ساده، حجم مورد نیاز انتخاب می شود.