۱. این روش در موقعیت هایی استفاده می شود که نمونه خیلی بزرگ نباشد؛
۲. این روش به منطقی تصادفی بودن نمونه از جامعه توجه دارد. یعنی قبل از انتخاب، جامعه به طبقه هایی تقسیم می شود، سپس به نسبیت هر طبقه به طور تصادفی، نمونه انتخاب می شوند؛
۳. در صورتی که نسبت نمونه گیری در تمام طبقات یکسان باشد، این روش می تواند موجب اصلاح نمونه گیری تصادفی شود، چرا که اطمینان از حضور همه طبقات جامعه هست؛
۴. طبقات باید به گونه ای تعریف و تفکیک شوند که تا حد امکان طبقات از یکدیگر متفاوت (تفاوت بین طبقات) و در عین حال در درون هر طبقه تجانس و همگنی لازم (تشابه در درون) وجود داشته باشد.
به عبارت دیگر، طبقات از هم مستقل و لیکن در درون هر گروه یا طبقه، افراد همگن وجود داشته باشد.