۴. نمونه گیری گلوله برفی یا افزایشی (زنجیرهای) این روش در مطالعاتی استفاده می شود که اعضای جامعه ناشناخته و یا اینکه به راحتی قابل شناسایی نیستند.
پژوهشگر ابتدا کار را با نمونه های آشنا آغاز می کند و هر آزمودنی آشنا منجر به معرفی آزمودنی های پنهانی و نا آشنای بیشتری می شود و به مرور اندازه نمونه افزایش می یابد.
در واقع موردها یا افراد، مرحله به مرحله و بر اساس قضاوت و معرفی موردهای قبلی شناسایی می شوند.
شیوه شناسایی مرحله به مرحله تا زمانی که دیگر موردی قابل شناسایی نباشد و یا مورد، اطلاعات جدید و قابل توجهی ارائه ندهد، ادامه پیدا می کند .
در این نوع نمونه گیری، پاسخ گویان بعدی از طریق پاسخ گویان قبلی مشخص می شوند.
این روش معمولا وقتی مطلوب است که یافتن محل اعضا یک جمعیت ویژه دشوار باشد.
در نتیجه، هر پاسخ گو به منزله حلقه اتصال پرسشگر برای وصل شدن به پاسخ گویان احتمالی دیگر است.
این روش در مواقعی که امکان دسترسی به افراد پاسخ گو دشوار و دچار محدودیت است، کاربرد دارد اما چون نمونه در این روش، بر اساس چارچوب نمونه گیری انتخاب نمی شوند، دچارسو گیری زیادی است.
نمونه بارز آن در موضوع جمع آوری اطلاعات از افراد معتاد یا استفاده کنندگان از قرص های روان گردان است که از طریق یک معتاد، پرسش گر می تواند افراد دیگر را که برای مصاحبه آمادگی دارند را شناسایی نماید و یا مثلاً یافتن نمونه ای از افراد بی خانمان، مهاجران غیر قانونی و... که توسط فرد شناسایی و معرفی می شود.