مثلا، اگر پژوهشگری قصد بررسی تفاوت میانگین های نمرات دو گروه را داشته باشد و روش آماری همبستگی میان متغیرها را برگزیند، تفسیر او از نتایج اساساً بی معنا خواهد بود.
بطور عمده بر اساسی دو اصل کلی انتخاب می شود:
مقیاس اندازه گیری به کاربرده شده در سنجش متغیرها. در نتیجه، پژوهنده پیش از آن که تصمیم بگیرد داده های خود را تحلیل کند باید بتواند معین کند که فرضیه یا فرضیه های مورد نظر، هریک چه ماهیتی دارد؟
این داده ها از چه نوع است؟
وی باید آگاه باشد که سازمان دادن، خلاصه کردن و نمایش داده ها، بستگی به سطح و مقیاس اندازه گیری متغیر (اسمی، رتبه ای، فاصلهای و نسبی) دارد.