یکی از شکل های نمایش در اروپا در دروه رنسانس اُپرا است، اُپرا نمایشی بود که در آن موسیقی و آواز به نمایش و حرکات نمایشی ارجحیت داشت. اما در دوره رمانتیسیسم در اعتراض به آرمان های عقل و صورت عقلانی که در اواخر قرن هفدهم و هجدهم بر ذوق ادبی خیمه زده بود، سر برداشت.
