یکی از شیوههای همانندسازی با دیگران، استفاده از مکانیسم درون فکنی است و عبارت است از نسبت دادن افکار و احساسات دیگران به خود و تقلید از آنها.
در واقع درونفکنی نوع شدید همانند سازی می باشد که در آن فرد ارزشها و ویژگیهای فرد و یا گروه دیگر را جذب ساختار "خود" میکند.
درونی کردن احساسات، ارزشها و ویژگیهای فرد دیگر، ویژگیهایی که خودمان در آن زمینه ضعف داریم.
هنگام کاربرد این مکانیسم، فرد خصوصیات شخص دیگری را به طور رمزی به عنوان خصوصیات خویش قرار می دهد.
مکانیسم درونفکنی در میان کودکان رایج تر است، آنگاه که آنان تلاش می کنند ارزش های والدین و معلمان خود را به عنوان ارزش های خود بپذیرند.
مثال:
۱) فردی که قرار است کنفرانس بدهد، خود را جای یک سخنران نامدار قرار میدهد و اینگونه اعتماد بنفس پیدا میکند.
۲) درون فکنی شدید: فرد پس از فوت همسرش نشانه بیماری متوفی را بروز میدهد مثلا اگر همسرش بر اثر سکته قلبی فوت کرده باشد وی در جریان سوگواری به درد سینه مبتلا میشود.