جابجایی (displacement) چنان که از عنوان این مکانیسم می توان استنباط کرد، فرد هنگام استفاده از آن میکوشد اضطراب ها را از علت تولیدکننده آن جدا کند و با موضوعی که در واقع هیچ ارتباطی با آن ندارد، مرتبط سازد.
در نتیجه جابهجایی را می توان چنین تعریف کرد شی دیگر که کمتر مخاطره انگیز است." تغییر جهت دادن احساسات از یک شخص یا یک شیء به یک شخص یا نکته قابل تأمل در کاربرد مکانیسم جابه جایی این است که میان اضطراب ها و علت تولیدکننده آنها فاصله ایجاد می شود و اضطراب ها به امور غیر مرتبط ربط داده می شوند.
فروید، عامل اصلی این مکانیسم دفاعی را سانسور میداند و از آن به عنوان مرز میان خودآگاه و ناخودآگاه ذهن انسان یاد می کند.
فروید جابهجاسازی را رضایت بخش ترین شیوه برای اداره امیال جنسی و پرخاشگرانه میدانست.
نیازهای نخستین را نمی توان دگرگون ساخت اما می توان هدفی را که نیاز انسان به سوی آن سمت گیری کرده را تغییر داد.
نیاز شهوی را که نتوان مستقیماً ابراز داشت میتوان در قالب فعالیتهای آفرینشی مانند هنر، شعر و موسیقی به صورتی غیرمستقیم ابراز کرد.
با شرکت در ورزشهائی رزمی، میتوان اندیشه های خصمانه را در قالبهای جامعه پذیر ریخت.
اگر شیء یا موضوع جانشین شده هدف معنوی بالاتری را در بر داشته باشد، نوع جابجاسازی را تصعید یا والایش می گویند.
مثل صرف انرژی در امور بشر دوستانه و فعالیتهای روشنفکرانه.