متاسفانه به دلایل متعددی از جمله: تغییر سبک زندگی انسان امروزی، کاهش میزان جنبش و حرکت مادران و کودکان، تغییرات تغذیهای نامناسب نظیر فست فوتها، محیطهای محدود آپارتمانی، آلودگی های زیست محیطی و آلاینده های ناشی از سوختهای فسیلی، عوامل استرس زا واضطراب آور ناشی از روابط نادرست خانوادگی در دوران بارداری و شیردهی، تعداد زیادی از این کودکان درآزمونهای آمادگی تحصیلی به عنوان دانش آموز تلفیقی یا دیر آموزشناخته می شوند.
روند یادگیری و میزان پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان، نسبت به سایر هم کلاسی هایشان پایین تر است. و مفاهیم آموزشی، برای این طیف از دانش آموزان باید به شیوه های متفاوت و بسیار ساده و ملموس بیان شود. اما از آنجا که این کودکان با سایر بچه های عادی در یک کلاس قرار می گیرند.
معمولا مفاهیم آموزشی برای آنها با روش های تدریس عادی بیان می شود. از طرفی معلمین عزیز هم در رابطه با نحوه ی آموزش این قبیل افراد آموزش خاصی ندیدهاند. ودر اغلب موارد همان روش های عادی را با تاکید بیشتر برای این کودکان اجرا می کنند. و در خوش بینانه ترین حالت در یک ساعت انفرادی با همان روش ها به آموزش دانش آموز می پردازند.
توجه داشته باشیم که تلفیق حواس چندگانه کودکان در آموزش بسیار مهم است. استفاده از حرکت و بازی به ایجاد انگیزه در کودک کمک کرده، به تعمیق و تسریع و تسهیل در یادگیری منجر خواهد شد.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی :
بررسی رابطه سبک های فرزند پروری و استرس والدین با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دیرآموز