اصطلاح «ذهن آگاهی» به شیوههای مختلف در ادبیات روان شناختی به کار ہردہ شده است.
ذهن اگاهی، به حالت پردازش کنترل شده هشیارانه تلاشگرانه توصیف فقط روش دیگری برای متمایز کردن پردازش خودکار از پردازش کنترل شده است و بر آگاهی هشیارانه و فراشناختی از افکار خود، آن گونه که در ذهن اگاهی گسلیده مدنظر است، دلالت نمی کند.
ماهیت ناهمگن ذهن آگاهی در ادبیات روان شناختی و درمانی، در مقیاس های خودسنجی که برای سنجش این سازه طراحی شده اند، مشهود است.
برای مثال، براون و رایان (۲۰۰۳) مقیاس آگاهی توجهی هشیارانه MAAS را برای ارزیابی کیفیت های هشیاری مرتبط با بهزیستی ساختهاند. به نظر می رسد که بسیاری از گزینه های این مقیاس تمایل به عدم توجه به اطلاعات و عمل کردن به گونهای که گویی فرد به طور خودکار هدایت می شود را ارزیابی می کنند (برای مثال، «ممکن است هیجان هایی را تجربه کنم و تا مدتی از آنها آگاه نباشم»، «معمولاً برای رسیدن به جایی که میخواهم بروم، بدون توجه به آنچه در طول راه تجربه می کنیم، به سرعت راه را طی می کنم.»).
برای طراحی یک موضوع استاندارد در این زمینه می توانید با ما در ارتباط باشید.