و نمی توان از همه دانش آموزان انتظار داشت که عملکردی مشابه داشته باشند. معلمان مجرب و آموزش دیده در ارائه تکلیف به دانش آموزان به این نکته مهم توجه دارند که تکالیف هر دانش آموز را متناسب با سطح توان و نوع نیاز او مشخص کنند. برای این معلمان دیکته کلاسی نیز بر همین اساس ارائه می شود. یک دانش آموز دیر آموز یا دچار اختلال دیکته نویسی، مانند سایر هم کلاسی هایش توان نوشتن یک دیکته کامل و بدون غلط راندارد. در صورتی که این تمایز عملکردی دانش آموزان دیر آموز مورد توجه واقع نشود، آنها پس از نوشتن هر دیکته، با سیلی از غلطهای املایی مواجه خواهند شد. که از یک طرف سرزنش معلم و والدین وسایر هم کلاسیها را به همراه دارد واز طرف دیگربه کاهش میزان خود کارآمدی، اعتماد به نفس و سرانجام شکل گیری خود انگاره منفی در او منجر می شود.
برای رفع مشکلاتی از این قبیل ضمن اینکه توان دانش آموز را در نوشتن در نظر می گیرید، اورا در مکان و موقعیت مناسب قرارداده و باتوجه به نوع نقص در یادگیری (نقص حافظه دیداری - بی دقتی - حافظه شنیداری - نقایص آموزشی - حساسیت شنیداری - و...) ضمن قرائت دیکته برای سایر دانش آموزان موارد ذیل را مورد توجه قرار دهید.
- به دانش آموزی که دارای ضعف حافظه دیداری است:
- به دانش آموزی که دارای ضعف حافظه دیداری است:
تعدادی کلمه نشان دهید وبعد از چند ثانیه از اوبخواهید بدون نگاه کردن به کلمات، تمام آنها را به همان ترتیبی که دیده است در دفتر دیکته بنویسد. وپس ازاین که این کلمات را به صورت کامل نوشت، دسته دیگری از کلمات را در اختیارش قرار بدهید.
- به دانش آموزی که دچار بی دقتی در نوشتن است: متنی بدون نقطه بدهید واز او بخواهید آن را نقطه گذاری کند.
یاسر کج ها، نقطه ها و دندانه های جا افتاده را در متن اصلاح کند.
- به دانش آموزی که دچار مشکل حافظه شنیداری است بگویید، تنها، جمله ای را که به او می گویید بنویسد. (اول گوش کند بعد تکرار کند و در نهایت بنویسد) و هر گاه کل جمله را بدون جا اندازی نوشت،
جمله بعد را برایش بخوانید.
- به دانش آموزی که دچار مشکلات آموزشی در دیکته نویسی است متنی بدهید واز او بخواهید، موارد مورد تاکید شمارادر متن پیدا کرده وبنویسد.
موضوع روانشناسی درباره مشکلات دیکته نویسی :
| مقایسه حافظه دیداری و شنیداری در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری و دانش آموزان عادی |