کودکان استثنایی را می توان به دو گروه تیزهوش و عقب مانده ذهنی تقسیم بندی کرد.
اما باید توجه داشت که عقب ماندگی ذهنی بیماری نیست بلکه یک محدودیت در تربیت کرد هوش است.
دانشجویان رشته روانشناسی کودکان استثنایی به خوبی با این محدودیت و با این نوع از اختلال آشنا هستند .
آنها می توانند پس از مشغول به تربیت شدن در جامعه بهترین کمک برای این نوع از کودکان باشند.
اگر دانش کافی در مورد این گروه از کودکان را داشته باشیم می توانیم بهترین استفاده را از استعدادهای آنها ببریم.