انجام پژوهش یک مهارت کاربردی است که باید از ابتدای دوران آموزشی آموخته شود.
نگرش و رغبت به پژوهش را باید از سالهای نخستین تحصیل در کانون آموزش قرار داد و با آموزش کارامد و اثربخش، آن در سال های بعد تقویت نمود و غنی کرد.
اگر پژوهش را به منزله تلاشی خلاقانه و مبتنی بر تغییر و تحول، دوبارهسازی دانش موجود و شکل دادن تجربه ها در سازمان بندی های تازه آن تلقی گردد، دست یابی به چنین هدفی و نهادینه نمودن روحیه پژوهش ونوجویی، باید ضرورتاً بر نقش پرورش و آموزش سالهای اولیه زندگی را مورد تأکید قرارداد.
دوره های اولیه آموزش که مقارن با دوره طلایی کودکی است، به جهت تعمیق آموزش و پژوهش، تعیین کننده است.
جدی گرفتن آموزشهای این دوران میتواند در سالهای بعد، ثمرات ارزندهای داشته باشد که باید در خصوص آن سیاست گذاری و برنامه ریزی نمود.
توجه به امر پژوهش در مقاطع بالا بدون توجه به زیر ساختهای آن در دوران اولیه آموزش و پرورش، چندان نتیجه بخش نخواهد بود.
تقویت روحیه کنجکاوی، پرسشگری و پژوهش را باید از ابتدا، در ذهن و ضمیر جست وجوگر کودکان نشاند و آن را در سالهای بعد رشد داد.