همه این موارد در مشاوره و روان درمانی با کودکان مفید است و اغلب به طور همزمان بکار برده می شوند.
چون این موارد باعث تشویق خود بیانی می شوند، برای استفاده در گروه های حمایتی - بیانی مناسب هستند.
جدا از خلاقیتی که کتاب درمانی ایجاد می کند، ویژگی های خاصی دیگری نیز دارد.
در کتاب درمانی، روایت روان شناختی زیادی وجود دارد.
یالوم (۱۹۹۸) معتقد است که علم روانشناسی مدتها پیش از ظهور روش های علمی، کتاب درمانی را با داستان سرایانی همچون تولستوی آغاز کرده است.
همچنین کاتلر می گویند: «بدون نمایش نامه های شکسپیر ، رومانهای داستایوسکی یا داستانهای کوتاه جیمز دانش ما از اضطراب ، تعارض و خود کاوی تک بعدی خواهد بود» .
ادبیات دامنه ی وسیعی از افکار و احساسات انسان را ارائه می کند که خواننده با خواندن آن می تواند خود را بشناسد، از آن چیزهای زیادی یاد بگیرد و در زندگی آنها را بکار برد.
برای مثال، بسیاری از اشعار، بینشهای روانی آشکار و دقیقی درباره موقعیتهای زندگی بیان می کنند که ممکن است در زندگی شخصی افراد برای آنها اتفاق بیافتد.
افراد با خواندن این اشعار می توانند به خودآگاهی بهتر برسند و دنیا را بهتر درک کنند.
مراجعان در مییابند که مشکلات آنان عمومیت دارند. از طریق مطالعه متون با فرهنگ های دیگر گفتگو می کنند و این کار باعث احساس راحتی در آنها می شود به طوری که افکار و احساسات آنها را معقول و منطقی جلوه می دهد .