درمانگری که از درمان فراشناختی استفاده می کند، باید درک روشنی از کار در سطح فراشناختی داشته باشد و بتواند فرایندها و باورهای فراشناختی را شناسایی کند.
توانایی در متمرکز کردن فرایند درمان در سطح فراشناختی و دوری از شناختهای معمولی بسیار مهم است.
درمانگر می تواند از فنون اساسی شناخت درمانی استفاده کند.
با این حال، باید این فنون را به شیوهای هماهنگ با مدل فراشناختی اجرا نماید.
از روش گفتوگوی سقراطی می توان برای بررسی سندرم شناختی - توجهی، ارزیابی باورهای فراشناختی غیرانطباقی و معرفی مدل فراشناختی استفاده نمود.
علاوه بر استفاده از آزمایش های رفتاری در مورد باورهای فراشناختی، از گفتوگوی سقراطی نیز برای چالش با این باورها استفاده می شود.
استفاده بهینه از رویارویی در درمان فراشناختی، مستلزم ایجاد تغییرات خاص در چگونگی اجرای رویارویی، به منظور تغییر باورهای فراشناختی یا ایجاد سبکهای پردازشی خاصی است که از یادگیری انطباقی حمایت می کنند.
برای انتخاب موضوع دلخواه شما در این زمینه می توانید با ما در ارتباط باشید.