در اغلب موارد کودک با هر دو مسئله درگیر است. شب ادراری کودک دلائل متعددی دارد از جمله کمبود هورمون آنتی دیورتیک (هورمون آنتی دیورتیک) یا کاهش ظرفیت مثانه، عفونتهای ادراری، عوامل روانی و استرسی ها می توانند موجب شب ادراری کودکان شوند. شب اداری دو نوع است: ۱) شب ادراری اولیه بیشتر جنبه ارثی دارد و از ابتدا بوده و قطع نشده است. رفتاردرمانی کرد و این امر مستلزم همکاری والدین و کودک، هر دو است. شب ادراری، مرحله ای عادی در سیر کنترل مثانه است. کودکان معمولاً، این سیر یادگیری در حدود دو سالگی آغاز می کنند. اما در مورد برخی بچهها ممکن است این یادگیری تا سن شش سالگی به طول انجامد. در طول این دوره اغلب بچه ها، گه گاه شب ادراری دارند.
این مسئله کاملاً طبیعی است. شب ادراری که اغلب در پسرها شایع است، همچنین می تواند واکنشی در مقابل تنش و ترس باشد. ممکن است ناشی از یک درگیری میان ولی و فرزند باشد که به این گونه به شکل نمایش قدرت، خود نشان میدهد. کودکی که هر شب بستر خود را خیس می کند در می یابد که تعویض هر روزه مالافكها برای والدینش امری دشوار است. بنابراین، شب اداری یکی از راههای نشان دادن کنترل بر روی والدین است. اگر پدر و مادر بچه ها را به خاطر شب ادراری مورد انتقاد و ملامت قرار دهند، فقط مشکل را بدتر می کنند و دور باطلی را آغاز خواهند کرد. طرز نگرش و واکنش والدین نقش مهمی در کمک به کودک برای کنترل مثانه اش ایفا می کند.
اجازه دهید نگاه کوتاهی به چگونگی کارکرد مثانه بیندازیم. مثانه کیسه ای عضلانی و انعطاف پذیر در قسمت تحتانی ناحیه شکم است که ادرار و مواد زائد را از کلیه ها جمع آوری می کند. در سراسر دیوارهی ماهیچه ای مثانه، بخش انتهایی تعدادی عصب قرار گرفته است. وظیفه آنها این است که وقتی به دیواره مثانه فشار می آید، علامتهایی بفرستند. این علامتها فشار اجتناب پذیری را برای ادرار کردن به وجود میآورند. اما پس از اندکی آموزش، کودکان می آموزند که این وضعیت را باز شناسند و خود کنترل کنند تا اینکه مکان مناسبی بیابند. دوره ای که در طی آن کودک می تواند تشخیص دهد که مثانه اش پر است بین هجده ماهگی تا دو سال و نیمگی است.
به تدریج بچه ها یاد می گیرند که مثانه شان را در مدت زمان طولانی تری کنترل کنند. این جریان مانند جریان آموختن راه رفتن است. برای راه رفتن، بچه ها باید یاد بگیرند که کدام ماهیچه را منقبض و کدام را شل کنند. علاوه بر این، باید زمان دقیقی انقباض و انبساط این ماهیچهها و هماهنگی کامل را بیاموزند. هرگاه به این حد رسیدند می توانند تعادل خود راحفظ کنند و راه بروند. مراحلی که کودک برای آموختن راه رفتن سپری می کند مشابه مراحلی است که در یادگیری کنترل مثانه وجود دارد. آیا با کودکی که سعی دارد راه برود و به زمین می خورد بداخلاقی می کنید و از او ناراحت می شوید؟ شب ادراری مانند همین زمین خوردن هاست و مرحله ای است که در یادگیری کنترلی مثانه لازم است.
این مقایسه نباید به اشتباه تعبیر شود. نادیده گرفتن شب ادراری به هیچ وجه توصیه نمی شود. شب ادراری می تواند به طور جدی اعتماد به نفس کودک را کاهش دهد. بچه هایی که بستر خود را خیس می کنند از مشکل خود خبر دارند و از این بابت خشنود نیستند. آنها ممکن است برای نمایش قدرت، خود را خیس کنند، اما از این نیت خود آگاه نیستند. برای اینکه این مسئله را به حداقل کاهش بدهیم راه هایی وجود دارد. همان گونه که قبلاً بیان شد، شب ادراری معمولاً بر اثر تنش ایجاد می شود. نمونه این تنش می تواند بر اثر تغییر محل سکونت یا مدرسه، نگرانی برای امتحان، اضافه شدن یک عضو جدید به خانواده یا مرگ عزیزان به وجود آید. البته ممکن است اغلب این تنش ها اجتناب ناپذیر باشند، اما باید سعی کنید تا آنجا که امکان دارد از شدت آنها در منزل بکاهید. در صورتی که فرزندتان مشکل شب ادراری دارد می توانید قصه برای او بگویید. در این مورد قصه «شیر آبی که چکه می کرد» بسیار کمک کننده خواهد بود که در بخش ضمائم آورده شده است.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی :
| بررسی تاثیر قصه درمانی برای شب ادراری کودکان |