دانلود پایان نامه روانشناسی بالینی درباره EMDR و اعتیاد

در حالی که تکامل پویا EMDR درمانی گزینه های بیشتری را برای درمان انواع بیماران مبتلا به اختلالات مختلف ارائه می دهد، خطر سوء تفاهم افزایش می یابد.

همانطور که تحقیقات نشان می دهد که پیروی از راهنمای درمان در درمان EMDR برای دستیابی به اثرات مثبت درمانی مهم است ( مکسفیلد و هایر، 2002).) همچنین ارائه یک چارچوب بزرگتر که امکان انطباق بالینی را در عین رعایت اصول اساسی این مدل فراهم می کند، مهم است. این مقاله شش سطح یا عنصر اصلی درمان EMDR را پیشنهاد می‌کند که صرف‌نظر از تشخیص، پروتکل‌های تخصصی یا زمینه‌ای که درمان در آن اجرا می‌شود، ذاتی این رویکرد درمانی جامع هستند. فرض یک سلسله مراتب در درمان EMDR می تواند به وضوح بیشتر کمک کند. سطح اول برای سطوح زیر تشکیل شده است، سطح دوم برای سطوح زیر و غیره. رابطه درمانی را باید به عنوان عنصر اصلی دیگر اضافه کرد.

سطح اول: مدل پردازش اطلاعات تطبیقی
سنگ بنای این رویکرد درمانی، مدل AIP، مدل پاتوژنز و تغییر در درمان EMDR است. این مدل پیشنهاد می‌کند که ارگانیسم ما به طور طبیعی برای حرکت به سمت سلامت طراحی شده است، به همان ترتیبی که وقتی دچار بریدگی می‌شویم، بدن ما به روشی واکنش نشان می‌دهد که باعث بهبودی می‌شود. با این حال، وقتی یک تجربه منفی بر سیستم پردازش اطلاعات مغز غلبه می کند، ما نمی توانیم تجربه را تا حد تفکیک پردازش کنیم و حافظه به شکل ناسازگاری رمزگذاری می شود. این تجربیات که به‌طور ناکافی پردازش شده و به‌طور ناسازگاری کدگذاری شده‌اند، علائمی را ایجاد می‌کنند و به کانون درمان تبدیل می‌شوند. مدل AIP اقدامات بالینی ما را از اولین لحظات با یک بیمار جدید تا پایان درمان EMDR هدایت می کند. مدل AIP روش های تشخیصی و همچنین اقدامات بالینی ما را اطلاع رسانی می کند. از آنجایی که مدل AIP یک مدل پردازش اطلاعات است، داشتن درک جامع از تجربیات زندگی مشتری اعم از مثبت و منفی و دسترسی آنها به اطلاعات تطبیقی که اغلب به عنوان منابع در درمان EMDR از آن یاد می شود، مهم است. درک این نکته حائز اهمیت است که تجربیاتی که در زمان رویداد تأثیر منفی داشته اند، زمانی که پردازش شده و به صورت تطبیقی کدگذاری می شوند، ممکن است به منبعی تبدیل شوند. درک مشتری در مدل AIP، درک ما را از آمادگی مشتری برای نزدیک شدن به پردازش مجدد حافظه و میزان افزایش یا توسعه منابع به عنوان آمادگی برای پردازش مجدد حافظه نشان می دهد. اغلب به عنوان منابع در درمان EMDR شناخته می شود. درک این نکته حائز اهمیت است که تجربیاتی که در زمان رویداد تأثیر منفی داشته اند، زمانی که پردازش شده و به صورت تطبیقی کدگذاری می شوند، ممکن است به منبعی تبدیل شوند. درک مشتری در مدل AIP، درک ما را از آمادگی مشتری برای نزدیک شدن به پردازش مجدد حافظه و میزان افزایش یا توسعه منابع به عنوان آمادگی برای پردازش مجدد حافظه نشان می دهد. اغلب به عنوان منابع در درمان EMDR شناخته می شود. درک این نکته حائز اهمیت است که تجربیاتی که در زمان رویداد تأثیر منفی داشته اند، زمانی که پردازش شده و به صورت تطبیقی کدگذاری می شوند، ممکن است به منبعی تبدیل شوند. درک مشتری در مدل AIP، درک ما را از آمادگی مشتری برای نزدیک شدن به پردازش مجدد حافظه و میزان افزایش یا توسعه منابع به عنوان آمادگی برای پردازش مجدد حافظه نشان می دهد.

سطح دوم: هشت مرحله درمان EMDR
سطح دوم در درمان EMDR توسط هشت مرحله درمان EMDR تشکیل شده است. هشت مرحله مراحل رویه ای و همچنین دوره درمان را از لحظه اول تا آخرین جلسه توصیف می کند. در حالی که آنها به عنوان فاز نامیده می شوند، مساوی یا متوالی نیستند، زیرا فازها در طول دوره درمان EMDR به طور ناموزون توزیع می شوند.

فاز 1 (گرفتن شرح حال) نقطه شروع درمان EMDR است. البته، فعالیت‌های فاز 1 بر جمع‌آوری اطلاعاتی متمرکز شده‌اند که به مفهوم‌سازی و طرح درمان مورد آگاهانه AIP کمک می‌کند، و تعیین می‌کند که چه خاطراتی و به چه ترتیبی برای پردازش مجدد هدف قرار خواهند گرفت. فاز 1 همچنین نقطه شروع روابط درمانی نوظهور و همچنین توسعه یک اتحاد درمانی است. موضع یک درمانگر EMDR غیر قضاوتی، حمایت کننده است و شکایات بالینی مراجع را به دلیل خاطرات پردازش ناکافی که توسط خواسته های زندگی روزمره مراجع ایجاد می شود، درک می کند. توانایی درمانگر در هماهنگی با مشتری و تعیین شدت تاریخچه به مراجع، بر تحمل تأثیر می گذارد به موفقیت در فاز 1 کمک می کند. با PTSD معمولی یا مشتری اختلال سازگاری، فاز 1 ممکن است به چند جلسه محدود شود، در حالی که مراجعه کننده ای که با تعدادی از علائم در یک زمینه گسترده مراجعه می کند، که ممکن است علائم تجزیه ای یا مشکلات شخصیتی را نشان دهد، ممکن است در طول زمان تیتر شود. رویه‌های معمولی فاز 1 مانند پرسش مستقیم (DQ)، تکنیک Floatback (FB)، یا Affect Scan (AS) برای اهداف ترسیم شبکه حافظه تجربیاتی که مشکلات فعلی مشتری را مطلع می‌کند، اعمال می‌شوند. علاوه بر این رویه‌های تثبیت‌شده، تاریخ‌گیری با مشاهده شاخص‌های این خاطرات به‌طور ناکافی پردازش‌شده و کدگذاری نادرست در شکل خاص آن‌ها افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، مشتری که به دلیل اضطراب شدید برای درمان می آید، در حالی که سعی می کند تجربیات خود را به اشتراک بگذارد، به طور مشهودی غرق می شود. برای توضیح مختصر این موضوع، بازتاب هایی در مورد یک حافظه یا گره ضروری است. گره در درمان EMDR استعاره ای از حافظه پردازش ناکافی و کدگذاری ناسازگار است، یک شبکه حافظه به خودی خود و همچنین یک پورتال به شبکه های حافظه (شاپیرو، 2018 ). گره می تواند شامل تمام اطلاعات موجود در لحظه رویداد باشد. این می تواند اطلاعات حسی، افکار، عواطف و همچنین ادراکات مربوط به حال باشد که بیشتر از گذشته مطلع هستند. فعال شدن یک گره علائمی را در زمان حال ایجاد می کند که ما اغلب به آنها به عنوان تحریک می گویند. گذشته تبدیل به حال می شود. در یک محیط درمانی روان پویشی به آنها به عنوان انتقال خطاب می شود. در درمان EMDR، انتقال علامتی است که نشان دهنده فعال شدن یک گره است، که دعوتی را برای کشف ارتباط بین واکنش فعلی مشتری و رویداد(های) قبلی که فعال می شوند، ارائه می دهد.

فاز 2 (آماده سازی/تثبیت) در مورد تعیین آمادگی مشتری برای پردازش است. مدل EMDR توضیح داده شده است، و هر گونه نگرانی در مورد درمان پرداخته شده است. همچنین شامل ایجاد مکانیزم نحوه انجام درمان می‌شود که شامل تحریک دوطرفه، موقعیت‌های نشستن و همچنین سیگنال توقف در صورتی که مشتری نیاز به توقف در طول درمان داشته باشد. این نیز مرحله ای است که در آن مداخلات منابع در صورت نیاز ارائه می شود، حتی اگر استفاده از مداخلات منابع محدود به این مرحله نباشد و ممکن است در کل دوره درمان به خصوص با مشتری پیچیده استفاده شود. تعداد جلسات فاز 2 لازم برای آماده سازی کلاینت برای پردازش مجدد حافظه بعدی از کلاینت به کلاینت بسیار متفاوت است. اولین تجربه مثبت با تحریک دو طرفه،لی، 2006 ).

مرحله 3، ارزیابی، شامل دسترسی به حافظه هدف است که در حال حاضر توسط مشتری تجربه می شود و اندازه گیری های پایه از اجزای حسی تجربه آنها در ابتدا انجام می شود. در طی مراحل پردازش مجدد، فاز 4-6، حافظه هدف و پیوندهای مرتبط با سایر حافظه ها مجدداً پردازش می شوند. تحریک دوطرفه سریع برای فعال کردن سیستم پردازش اطلاعات ذاتی مشتری برای 20 تا 30 ثانیه در یک زمان با بررسی مختصر برای اطمینان از حرکت فرآیند استفاده می شود. فرآورده‌های فرعی پردازش مجدد مانند بینش‌ها، تغییر در واکنش عاطفی مشتری، درک جدید و سازگارتر از آنچه در گذشته اتفاق افتاده است، و همچنین اعطای معنا به تجربه، شاخص‌های حرکت به سمت حل هستند. فاز 7، بسته شدن، برای تعطیل کردن هر جلسه، به ویژه یک جلسه پردازش مجدد، طراحی شده است. چه منجر به پردازش مجدد کامل یا ناقص حافظه مورد نظر شود. فاز 8 برای پیگیری هر جلسه استفاده می شود. این در جلسه بعدی اتفاق می افتد که در آن درمانگر از تجارب خود در سطح جهانی و همچنین ارزیابی خود حافظه هدف درخواست بازخورد می کند.

سطح سوم: پروتکل ها
توالی پردازش مجدد حافظه در هشت مرحله درمان EMDR را می توان بر اساس یک پروتکل خاص، یک برنامه درمانی سازماندهی کرد. پروتکل‌های درمان EMDR به درمانگر کمک می‌کند تا توالی خاصی را در هدف‌گیری خاطراتی که باعث ایجاد اختلال مشتری در زمان حال می‌شود، تعیین کند. پروتکل استاندارد و سه جانبه EMDR Therapy بیان می کند که تجربیات گذشته در ابتدا پردازش می شوند زیرا علائم فعلی مشتری را هدایت می کنند. محرک های فعلی که با پرداختن به تجربیات گذشته حل نشده اند، مورد بررسی قرار می گیرند و توسط یک الگوی آینده دنبال می شوند. اکثر پروتکل های منتشر شده از دنباله پروتکل استاندارد پیروی می کنند و برخی از سازگاری ها را برای رفع نیازهای یک جمعیت خاص تبلیغ می کنند. توالی قوی و خوب تحقیق شده پروتکل استاندارد، درمان ایمن و مؤثر را برای اکثر مشتریان تضمین می کند. فقط پروتکل استاندارد معکوس (هافمن، 2009b ) دنباله ای را که ابتدا به آینده می پردازد معکوس می کند و به آرامی به گذشته برمی گردد. این پروتکل یک جایگزین امن برای مشتری های شکننده و پیچیده در نظر گرفته می شود. از آنجایی که هر پروتکلی در چارچوب هشت مرحله اعمال می شود، باید فرض کنیم که کار آماده سازی و تثبیت، فاز 2، همیشه بخشی از درمان است، حتی اگر در پروتکل خاصی ذکر نشده باشد.

سطح چهارم: رویه ها
رویه‌ها در درمان EMDR رویکردهای دستی برای اصلاح خاطرات هستند. اینها را می توان با توجه به نوع حافظه آدرس دهی شده متمایز کرد، زیرا رویه های نصب منبع برای ایجاد حافظه های منبع مثبت ( لیدز، 2009 )، تسهیل دسترسی به چنین حافظه هایی یا تقویت شبکه های حافظه منبع اعمال می شود. تا به امروز انواع مختلفی از روش های نصب منابع شرح داده شده است. از «موقعیت قدرت» ساده توسط پاپکی، «توسعه و نصب منابع» پیچیده‌تر ( کورن و لیدز، 2002 ) یا رویه‌های جدیدتر مانند «نصب منابع فوری (IRI)» یا «نصب منابع گسترده (xtRI)» ( هاس، 2021به نظر می رسد تنوع بتواند نیازهای مشتریان مختلف را از دوران کودکی تا آرامش برطرف کند. سرعت تحریک دو طرفه (BLS) در روش‌های نصب منابع به طور کلی کند است. نشان داده شده است که BLS آهسته منجر به یک الگوی فعالیت متفاوت در مغز و سپس BLS سریع می شود. الگوی القا شده توسط BLS آهسته قرار است دسترسی به خاطرات مثبت را تسهیل کند ( آمانو و توچی، 2016 ).

هدف گروه دیگری از رویه‌ها پردازش مجدد یا حداقل اصلاح خاطرات ناکافی پردازش شده و ناسازگار ذخیره شده است. سرعت تحریک با این روش ها به طور کلی سریع است، به عنوان مثال، یک حرکت در ثانیه. مراحل پردازش مجدد 4 تا 6، فرآیند پردازش مجدد حافظه اصلی را در درمان EMDR با توانایی پردازش مجدد کامل حافظه و بالاترین قدرت تداعی، در طول دوره درمان EMDR درمانی تشکیل می دهد. روش‌های پردازش مجدد حافظه با کاهش قدرت تداعی را می‌توان EMD و تکنیک چهار میدان را در نظر گرفت.

روش دیگر، منبع جهت گیری فعلی را با استفاده از BLS آهسته، قبل از نمایش در حس به یک حافظه پردازش نشده نصب می کند. تکرار این و آن طرف بین نصب منبع و نمایش در sensu می تواند منجر به تغییر جزئی حافظه همراه با کاهش علائم یا کاهش اختلال شود. این روش CIPOS نامیده می شود ( Knipe، 2008 ). این روش را می توان به عنوان یک "رویه پل" در نظر گرفت، که شکاف بین رویه های نصب منبع خالص و رویه های پردازش مجدد را پر می کند. CIPOS اغلب در مراحل اولیه درمان مانند کاهش تأثیر تجربیات محرک و در نتیجه افزایش ثبات مشتری استفاده می شود. مهم است که به خاطر داشته باشید که استفاده از CIPOS در اکثر موارد منجر به پردازش مجدد کامل حافظه می شود. اخیراً تکنیک فلش (منفیلد و همکاران، 2017 ) معرفی شد. برخی از شباهت‌ها را نشان می‌دهد، اما نیاز به تحقیقات و ارزیابی بیشتر در مورد موقعیت در درمان EMDR دارد. جدول 1 مروری بر رویه ها در درمان EMDR در رابطه با توصیف کیفیت ارائه می دهد.

میز 1
www.frontiersin.org
جدول 1. رویه ها در درمان EMDR.

درمانگر اغلب مراحل 4 تا 6 پردازش مجدد را انتخاب می کند زیرا این روش برای پردازش مجدد کامل حافظه و ارتباط قوی با شبکه حافظه طراحی شده است. اما با در نظر گرفتن ثبات مشتری، پیچیدگی یا الزامات جلسه، درمانگر می تواند روش دیگری را برای شروع اصلاح حافظه انتخاب کند. شروع با روشی که فقط منجر به کاهش علائم می شود، اغلب منجر به استفاده بعدی از روش فاز 4-6 و پردازش مجدد کامل حافظه هدف در جلسات بعدی می شود.

گردآوری رویه‌های این مقاله جامع نیست و ممکن است در زمان انتشار به دلیل سرعت نوآوری در درمان EMDR قدیمی باشد. با این حال، به نظر می رسد برای بیان اصول کافی است.

رویه ها در درمان EMDR به نوعی به هشت مرحله مربوط می شوند. برای مثال روش های تشخیصی مانند DQ، floatback و یا به عنوان در فاز 1 استفاده می شود و نصب و راه اندازی ressource اغلب، اما نه منحصرا، در فاز 2. جدول 2 ارائه می دهد یک مرور کلی بر روی تخصیص روش به هشت مرحله است.

جدول 2
www.frontiersin.org
جدول 2. رویه ها در درمان EMDR مربوط به هشت مرحله.

سطح پنجم: تحریک دوطرفه توجه دوگانه
BLS متناوب که توسط Shapiro به عنوان BLS توجه دوگانه توصیف شده است، در فرآیندهای پردازش مجدد حافظه یا اصلاح حافظه از اهمیت زیادی برخوردار است. EM شکل اولیه BLS در نظر گرفته می شود که بیشترین تأثیر را بر سیستم پردازش اطلاعات دارد. تحریک لمسی متناوب دو طرفه یا تحریک شنوایی جایگزین هایی هستند که فاقد تأثیر و همچنین شواهد علمی هستند. باید در نظر داشت که اکثر مطالعات بالینی که از درمان EMDR به عنوان یک درمان مبتنی بر شواهد برای PTSD حمایت می‌کنند، از EM استفاده می‌کردند. دوز، سرعت و ریتم مناسب در نصب منابع و پردازش مجدد حافظه از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر درمانگر بتواند بر روند مراجع نظارت داشته باشد و BLS را با نیازهای مشتری تنظیم کند، این به محیط امن و رابطه درمانی خاص در درمان EMDR کمک می کند.هافمن (2009a) .

عنصر ششم: مداخلات بالینی
مداخلات بالینی در درمان EMDR برای تسهیل پردازش استفاده می‌شود، اگر درمان‌کننده در پردازش مسدود شده باشد یا اگر درمانگر بخواهد مسیرهایی از اطلاعات را برای بهینه‌سازی اثرات درمان اضافه کند. پردازش مسدود شده به عنوان عدم تغییر در مواد مزاحم پس از دو مجموعه متوالی BLS تعریف می شود. همچنین بسیاری از موقعیت‌های بالینی وجود دارد که در آن‌ها به دلیل از دست دادن اطلاعات و/یا مهارت‌ها، کاهش پریشانی اما وضوح محدود وجود دارد و برای رفع کامل حافظه هدف نیاز به ترمیم رشدی دارد. این مداخلات به عنوان درهم آمیخته های شناختی نامیده می شوند زیرا سؤالات یا نظراتی هستند که توسط پزشک ارائه می شوند و برای تقلید از اثرات پردازش مجدد طراحی شده اند.

عنصر اصلی دیگر: رابطه درمانی
اهمیت رابطه درمانی در حرفه ما به خوبی تثبیت شده است. شاپیرو از ابتدا به اهمیت رابطه درمانی در بسیاری از کتاب ها و مقالات خود و حتی به طور واضح تر در کتابچه راهنمای آموزشی پایه EMDR، قسمت های 1 و 2 اشاره می کند ( شاپیرو و لالیوتیس، 2017 ). دورکین (2005) در کتاب خود در مورد "ضرورت رابطه" که محوریت رابطه درمانی در درمان EMDR را از منظر روان پویشی توصیف می کند، به رابطه درمانی اشاره کرد.

طبق انجمن روانشناسی آمریکا، تعریف تمرین مبتنی بر شواهد (ESB) هم در ایالات متحده و هم در سطح بین‌المللی شامل ترکیبی از بهترین تحقیقات موجود، تخصص بالینی درمانگر و ویژگی‌های بیمار است ( Norcross and Lambert, 2011 ). . بنابراین منطقی است که رابطه درمانی عنصر اصلی درمان EMDR مانند همه روان‌درمانی‌ها است. تحقیقات نشان می دهد که رابطه درمانی به اندازه خود روش نتیجه درمان را به خود اختصاص می دهد ( نورکراس و لامبرت، 2011).). به طور خاص تر، میزانی که درمانگر می تواند ترجیحات مشتری خاص مربوط به فرهنگ، جنسیت، نژاد و همچنین مذهب و معنوی را تطبیق دهد، احتمال یک نتیجه درمانی مثبت بیشتر است ( سویفت و همکاران، 2018 ). علاوه بر این، هنگامی که از مراجع خواسته می شود موفقیت خود را در روان درمانی توضیح دهد، بیش از 90 درصد از پاسخ دهندگان رابطه خود را با درمانگر به عنوان اولیه توصیف کردند ( نورکراس و لامبرت، 2021 ).

مشتریان اغلب برای مسائل مربوط به عزت نفس، مشکلات روابط و مشکلات در خود تنظیمی برای روان درمانی مراجعه می کنند. این شکایات اغلب ریشه در تجربیات مبتنی بر دلبستگی دارند که ماهیت شکل‌دهنده‌ای دارند. قابل درک است که فرآیند روان درمانی به دلیل ماهیت رابطه درمانی، سیستم دلبستگی را فعال می کند. به عنوان مثال، در طول پردازش حافظه، فقط این نیست که چه اتفاقی برای مشتری افتاده است. این در مورد آن چیزی است که در لحظه به لحظه آشکار شدن تجربه در اتاق درمان اتفاق می افتد. این امر مستلزم آن است که درمانگر بیشتر از طریق ردیابی حرکات غیرکلامی، تنظیم تجربه مشتری و حفظ ارتباط همدلانه با تجربه مشتری هماهنگ باشد. درمانگران EMDR با مراجعان خود صحبت می کنند، اما بیشتر اوقات، در ارتباط با آنهاست (سیگل، 2010 ). ما، به عنوان درمانگر EMDR، تماس چشمی را حفظ می کنیم، در حالی که در عین حال بدون دخالت در ارتباط هستیم. گاهی اوقات ما حتی لمس را پیشنهاد می کنیم. مهمتر از همه، ما در ارتباط با مشتریان خود و تجربه آنها در زمان واقعی هستیم. ما سیگنال های مشتریان خود را درک می کنیم، حضوری آگاهانه را حفظ می کنیم، در حالی که به آنچه نیاز است به سرعت و مناسب پاسخ می دهیم. نیازهای پردازش ذاتی درمان EMDR به سطح بالایی از ایمنی و اعتماد در رابطه و همچنین در خود فرآیند نیاز دارد، تا بیشتر مراجعان بتوانند در قلمرو عاطفی ناشناخته آسیب‌های گذشته خود جرأت کنند. فلورس (2013)نیاز به دلبستگی را به‌عنوان یک نیاز مادام‌العمر که به دوران کودکی محدود نمی‌شود، بلکه به‌عنوان بخشی از همه روابط در طول عمر، برجسته کرد. رابطه درمانی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

مفاهیم برای آموزش، مشاوره، تمرین و تحقیق
توسعه درمان EMDR از یک تکنیک حساسیت زدایی به یک رویکرد روان درمانی جامع پیامدهای زیادی برای آموزش، مشاوره موردی، تمرین بالینی و تحقیق دارد. توسعه پروتکل ها و رویه ها نه تنها درمان EMDR را غنی می کند، بلکه آن را پیچیده تر و گاهی گیج کننده می کند. پایبندی به مبانی مدل شاپیرو و برنامه درسی آموزشی برای آینده درمان EMDR اساسی است، اما در عین حال، ناگزیر به رشد و توسعه ادامه خواهد داد. تعریف عناصر اصلی و ساختار درمان EMDR به نوآوری‌ها و همچنین دیدگاه‌های جدید، مانند تأکید رابطه‌ای برای تروما مبتنی بر دلبستگی، می‌تواند مفهوم‌سازی مورد، برنامه‌ریزی درمان و حتی تحقیقات مبتنی بر AIP را غنی کند.

از منظر آموزشی، برنامه درسی دوره پایه ایجاد شده باید به عنوان پایه درک شود. با این حال، برای بسیاری از ما که سالها تدریس و تمرین کرده ایم، یادگیری این روش آسان است، اما انجام آن سخت است. برای درک و اجرای کامل این رویکرد، نیاز به آموزش‌های پیشرفته بیشتر، مشاوره مداوم پرونده فراتر از حداقل استانداردها، و همچنین درمان شخصی است.

تعریف یک ساختار، شش سطح در درمان EMDR، امکان نوآوری را فراهم می کند و در عین حال به دستورات و رویه های اولیه مدل وفادار می ماند. علاوه بر این، ساختاری را ارائه می دهد که می تواند نقاط انتخاب بالینی را مشخص کند.

این ساختارها همچنین دستورالعمل های واضح تری را برای تحقیق ارائه می دهند. به‌عنوان مثال، تأملات در مورد ماهیت رابطه درمانی در درمان EMDR، می‌تواند جرقه‌ی تحقیقات جدیدی را ایجاد کند، به‌ویژه در زمانی که درمان EMDR در درمان اختلالات دلبستگی در حال افزایش است ( سیویلوتی و همکاران، 2019 ). تاکید بیشتر بر رابطه درمانی به عنوان عنصر اصلی و نظریه دلبستگی ( بریش، 2015)) می تواند انگیزه ای اضافی برای کارآموز جدید باشد تا پروتکل ها و رویه ها را بپذیرد، نه اینکه آن را بیش از حد مکانیکی و دستی ببیند. شاید تمرکز اضافی در بخش تجربی آموزش ها می تواند شامل دعوت از درمانگر برای کار بر روی نگرانی های خود در مورد نقش در حال توسعه به عنوان یک درمانگر EMDR باشد. تامل در ماهیت خاص رابطه درمانی در درمان EMDR و ظرفیت درمانگر برای رفتن به آنجا می تواند بخشی از تجربه آموزشی باشد.

خلاصه
تکامل پویا EMDR درمانی فرصت‌های فوق‌العاده‌ای را برای بهبودی به مشتریانی ارائه می‌دهد که از علائم و مشکلات مختلف رنج می‌برند. مدل AIP ایده آل است برای به دست آوردن درک پاتوژنز مراجع به روشی غیر آسیب شناسی و دسترسی به انسان رنج دیده، ارائه یک رویکرد جامع، که می تواند متناسب با نیازهای فرد باشد، خواه برای تسکین علائم باشد یا برای موارد بیشتر. درمان جامع مدل AIP به‌عنوان یک زیربنای نظری باید برای مفهوم‌سازی مورد و همچنین برنامه‌ریزی درمان مورد تأکید قرار گیرد، همراه با نحوه استفاده از این مدل، نحوه و زمان انجام انطباق‌ها را برای برآورده کردن بهترین نیازهای مشتریانمان نشان می‌دهد.

توصیف ساختار در درمان EMDR با اشاره به شش سطح، با مدل AIP که بالاترین سطح را در مفهوم‌سازی مورد هدایت می‌کند و همچنین درمان در درمان EMDR، تا مداخلات بالینی در پردازش، می‌تواند وضوح بیشتری را در آموزش و همچنین تحقیق در مورد کاربرد ارائه دهد. پروتکل ها و روش های درمانی EMDR اگر بخواهیم به این روش درمانی به عنوان درمانی که طیف وسیعی از مشکلات بالینی را درمان می کند، و زمانی که خود را به عنوان یک رویکرد مبتنی بر شواهد حمایت می کنیم، به این روش درمانی اشاره کنیم، اهمیت دادن به رابطه درمانی به عنوان یکی دیگر از عناصر اصلی در درمان EMDR ضروری است. ارتباط دادن اهمیت رابطه درمانی به نظریه دلبستگی به عنوان بخشی از آموزش و تمرین برای آموزش آینده، مشاوره موردی و تحقیقات مهم است، زیرا بسیاری از ما اختلالات مبتنی بر دلبستگی را درمان می کنیم. بالاتر از همه،

مشخصات این پایان نامه:
عنوان پایان نامه: مقایسه میزان اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR) و هیپنوتراپی در وضعیت روان شناختی افراد دارای اختلالات اعتیادی
موارد قابل استفاده از این پایان نامه: آموزش پروپوزال و پایان نامه نویسی – برای درس روش تحقیق و سمینار و کلیه امور پژوهشی مرتبط
شامل همه قسمت های یک پایان نامه استاندارد: فصل اول: طرح و کلیات پژوهش. / فصل دوم: مبانی نظری پژوهش و مروری بر پژوهشهای پیشین. / فصل سوم: روش اجرای پژوهش. / فصل چهارم: تجزیه و تحلیل آماری داده های پژوهش. / فصل پنجم: نتیجه گیری و پیشنهاد.
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
نوع فایل: Word و قابل ویرایش
تعداد صفحه: 186 صفحه