از دیدگاه نظری، داستان بر پایه آگاهی از نتیجه و رشد ذهنی کودکان ساخته میشود. همچنین گوش دادن به داستان یا ساختن داستان، مهارتهای ذهنی را پرورش میدهد. این مهارتها از کودکان میخواهند که از نظر زمانی خود را از اینجا و حالا دور کنند (تفکر غیربافتی)، به همین خاطر، مهارت داستان سرایی ۴ ساله ها برای موفقیت تحصیلی سالهای بعدی شان اهمیت دارد. به نظر گروهی از پژوهشگران، کودکان می توانند:
الف) هنگامی که صحبت می کنند به جای تکیه بر محیط بی واسطه بر تعاریف ذهنی تکیه نمایند.
ب) از تمرکز به زمان حال جدا شوند.
ج) امکانات فرضی و اختیاری درباره حوادث و رویدادها را به شکل قاعده درآورند.
د) ویژگی کلی رویدادها را تجزیه تحلیل کنند.
بنابراین تعجب آور نیست که داستان، پایه آموزش در مدرسه است. در صورتی داستان سرایی توسط کودکان برای معلم ها قابل فهم خواهد بود که با نکات از پیش تعیین شده درباره ساختار خوب داستان، منطبق باشد. در حالی که کودکان داستان تعریف می کنند اغلب معلمها با آنها همکاری می کنند تا مهارت داستان سرایی پرورش دهد.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی :
| بررسی اثربخشی داستان سرایی بر عملکرد اجرایی دانش آموزان |