به دنبال استمرار تجارب شکست تحصیلی و روابط پر تلاطم با مسئولان مدرسه و والدین، برای آنان سخت است که بتوانند به مشاور اعتماد کنند. آنان آشفته و عصبانی هستند، امید کمی دارند که بتوانند تغییراتی ایجاد کنند و نسبت به همسالانشان گذشته توام با شکست دارند، بنابراین، به همین راحتی نمی توانند به کودکان دیگر اعتماد کنند. کودکانی که اختلال توجه و بیش فزونی دارند بیشتر از کودکان LD آشفته هستند، زیرا آنان، حتی زمانی را که می خواهند رفتار خوبی داشته باشند، قادر به کنترل خود نیستند. در زیر مثالی در مورد سام 시 مبتلا به اختلال ADHD بود، را ذکر می کنیم. زمانی که می خواستیم گروه را شکل دهیم ژی اصرار می کرد در گروه حضور داشته باشد، و مشخص شد به سختی می شود او را آرام کرد. او پیاپی اطراف اتاق قدم می زد و بحث را قطع می کرد. مشاور از وی خواست تا برای چند لحظه گروه را ترک کند تا آرام شود، ولی او نپذیرفت و به پرسه زدن اطراف اتاق ادامه داد.
در پایان جلسه، وقتی که مشاور پاداش های فرضی را توزیع می کرد. علیرغم مشکلاتی که سام ایجاد کرده بود، به وی به خاطر اصرارش برای شرکت در گروه پاداش داد. در عوض سام نیز به مشاور پاداش «پذیرا بودن و خیلی متفاوت از بقیه معلمان» داد. من میدانم، بسیاری از روانشناسان ممکن است این عمل باعث تقويت رفتار منفی بدانند، اما این مشاور بر یک رفتار خوب تمرکز کرد، در این مورد به جنبه های مثبت کودک توجه نمود و این کار را به درستی انجام داد. من کاملاً با نظر مالکوفموافقم که تاکید دارد به جای تمرکر بر نقایص و جنبه های منفی بهتر است روی نیروها و جنبه های مثبت کودک کار شود، این رویکرد در تغییر رفتار کودک و نوجوان موثر تر است. در واقع، این یک لحظه تغییر در رفتار سام، در گروه بود. وی به وسیله نگرش های مثبت مشاور تشویق شد و تلاش زیادی کرد تا بتواند خود را کنترل کند.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی :
| مقایسه عزت نفس و خودپنداره در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری و دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی |