در اغلب موارد، ناخن جویدن، واکنشی است در مقابل تنش، در مواقع تنش زا، هم بچه ها و هم بزرگسالان دستشان را به دهانشان می برند یا به صورت خود دست میزنند. این واکنش به یادآورندهی سینه مادر و ارتباط آن با احساس آرامش و امنیت است. ناخن جویدن یکی از رفتارهای «دست به دهانی» است که کودک را آرام میسازد. ممکن است کودک در مدرسه یا حتی به خاطر واقعه خاصی مثلاً جشن تولدی که در پیش است، یا احساس کمرویی در جمع افراد نا آشنا، نگران و مضطرب باشد. وقتی بچه ها مشکلی را به شکلی منفی ابراز می کنند، لازم است والدین صبور باشند.
وظیفه شما به عنوان والدین این است که اطمینان حاصل کنید که استعدادهای بالقوه فرزندتان به حداکثر شکوفایی خود می رسند. اگر گیاهی آنطور که باید و شاید رشد نکند، باغبان آن را به خاطر ماهیت بدش سرزنش نمی کند. باغبان به خوبی میداند که چیزی در محیط وجود دارد که مانع رشد مناسب گیاه شده است. بنابراین، لازم است زمانی که با چنین مشکلات رفتاری مواجه می شویم قابلیت سازندگی خود را به یاد بیاوریم. در این مورد قصه «خرگوش کوچولو» بسیار کمک کننده خواهد بود که در بخش ضمائم آورده شده است.
موضوع جدید روانشناسی درباره ناخن جویدن کودکان:
| بررسی اثربخشی قصه درمانی برای درمان ناخن جویدن کودکان |